Wondjes of wonden? Zeeschildpadden en flamingo's

Ollaaa,

Jeetje, wat vliegt de tijd… Alweer in de derde week!
Dan wordt het natuurlijk hoog tijd om jullie weer even op de hoogte te stellen van wat ik vorige week allemaal heb gedaan en meegemaakt!
Natuurlijk begin ik weer met een kort verhaaltje over mijn stage, maar ik ga jullie vooral overladen met alles wat ik dit weekend heb gedaan! GE-WEL-DIG!

Ik moet beginnen met dat het erop lijkt dat ik steeds meer mijn draai begin te krijgen op de afdeling! De routine op de achterzijde van de afdeling zit erin… maar, nu nog de voorkant! Nou daar heb ik de afgelopen week dus gestaan. 

Even een korte toelichting:
De afdeling waar ik loop, is verdeeld in twee kanten, de voor- en achterzijde. Op de achterzijde liggen de steriele wonden; hiermee bedoelen ze de wonden die bijv. door een operatie of bepaalde handeling zijn gemaakt. Op de voorzijde liggen de onsteriele wonden; dit zijn vooral de wonden die door diabetes of bepaalde bacteriën komen, waardoor delen van het lichaam kunnen afsterven. 

Alleen al de dagindeling op deze kant van de afdeling is heel anders dan die van de achterzijde, dus het was voor mij weer even twee dagen het één en ander uitzoeken en achter iedereen, waarbij het kon, aanlopen.
Eén van mijn opdrachten voor school is het aftekenen van wondzorg, nou dat kan hier als de beste! Ik heb deze week wonden gezien waar ik zelf echt even van schrok. 
Alvast sorry voor de fijne verhalen, ik hoop dat je momenteel niet aan het eten bent haha
Ik zal jullie even een gekke voorstelling geven, maar er liggen hier mensen die door een vleesetende bacterie geen billen meer hebben, mensen die de halve bovenkant van hun voet eraf hebben tot mensen waarvan de wond niet goed heelt en de voet alsnog geamputeerd moet worden.
Zo heb ik dus de eerste dag vooral meegekeken naar hoe ze hier de wondzorg doen en welke middelen ze hier gebruiken. Door de dagen heen mocht ik steeds meer zelf doen en aan het einde van de week, toen ik nou net weer op de achterzijde van de afdeling stond… mocht ik wel zelf een wond behandelen.

Nou dit was even de korte samenvatting van de week, op naar het WEEKEND!

Donderdag middag zijn we naar huis gevlogen vanuit stage, om binnen een half uur weer in de taxi naar onze eerste trip te zitten: de schildpadden tour.
Met een korjaal (bootje) zouden we eerst dolfijnen gaan spotten. Enkele kleine dolfijnen zwommen op een afstand van de boot. Op de foto wilden ze alleen niet haha
Toen de zon langzaam begon te zakken, vaarden we naar het eiland van de zeeschildpadden. Eén van de enige stranden met zand in Suriname. Heerlijk was het om na een drukke dag op stage even lekker je hoofd leeg te maken in de wind. Eenmaal aangekomen op het eiland genoten we eerst van een prachtige zonsondergang en zwermen vol met vogels. Ons werd verteld dat de schildpadden, als ze kwamen, pas rond een uurtje of 8 aan land zouden komen. Dus bij het vallen van het duister, maakten wij een wandeltocht ter voorbereiding op het stuk wat wij die avond zouden gaan bewandelen. En natuurlijk, daar horen natte voeten bij! Hoppaké bij de eerste vloedgolf zaten mijn schoenen al vol!
Tussendoor keerden wij terug naar de korjaal om even iets te eten, waarna we rond half 9 weer aan land gingen, te voet naar de zeeschildpad. Er was deze avond helaas maar één schildpad te spotten, die deze avond zou gaan broeden. Maar wat een immens mooie rustige beesten, zo groot!

Omdat wij een lang weekend zouden hebben, want maandag was spijtig genoeg voor ons een nationale feestdag, vonden we dat we hier gebruik van moesten maken! Na vrijdag een rustig dagje bij huis te hebben gehad, gingen wij zaterdagochtend weer met volle zin, samen met een groep andere studenten, op naar Nickerie. 
In Nickerie, één van de districten van Suriname, waar we alleen al met de taxi 4 uur over deden om te komen, hadden we een gezellig vakantiehuisje voor een nachtje gehuurd. 
Eén van de studenten gaf ons een rondleiding door Nickerie per fiets, waarna we de dag gezellig afsloten bij de chinees, onder het genot van een lokaal drankje. 
Het gezellige vakantiehuis daar in tegen bleek na aankomst voor 4 personen te zijn, maar ach daar maken we hier in Suriname geen punt van, dit verdubbelen we gewoon! Dus zo probeerden we, verdeeld over twee kamers en 2 matrassen op de grond in de woonkamer, met net iets te weinig beddengoed voor 6, onze nachtrust te pakken. Ook niet wetende dat er naast ons een club zat die tot 7 uur in de ochtend doorging met het draaien van muziek, ja… dat was me het nachtje wel!
De volgende ochtend stonden wij dus met kleine oogjes op om onze reis te vervolgen, op naar Bigi Pan!

En wouw, voor het gehele Bigi Pan zijn geen woorden, wat is het daar mooi en zo intens rustig midden op het water. Per boot met bagage en al, dwars door de smalle watertjes en de oh zo groene natuur, kwamen we uit op een enorm meer achtig iets. Hier zouden wij de nacht doorbrengen in houten lodges midden op het water. Nadat we een beetje gesetteld waren, kregen we een heerlijke late lunch, om zo klaar te zijn voor het volgende vaartochtje. Op zoek naar vogels die hun slaapplek zouden gaan zoeken. Dit klinkt natuurlijk een beetje suf, maar zulke rode volgens als ik hier heb gezien, heb ik nog niet eerder gedaan.
Ik moet erbij vertellen, dat het er elke vaartocht weer op leek alsof we zouden stranden of de motor ons in de steek zou laten, maar dit kwam doordat het water op bepaalde plekken maar 30 cm diep was, wat een geruststelling. Maar dit mocht het genot van een prachtig ondergaande zon, niet drukken.
Omdat we buiten achter onze slaapkamers een soort van bedjes hadden, lagen wij met zijn 8e op een rij te genieten van de prachtige sterrenhemel, wat een rust!
En toen… kwam het moment dat wij op slangentocht gingen, oh gosh! Na 10 minuutjes varen stopten we aan de kant, tijd om van boord te gaan. Wouw, daar hing er eentje in de boom en 3 keer knipperen en hij hing om mijn arm! Wat gaaf om dat eens vast te kunnen leggen… IK HEB GEWOON EEN SLANG VAST GEHAD!
Terug weer bij de lodges, gingen we na nog even gezellig wat te hebben gedronken, redelijk op tijd ons bed in… wat waren we moe en we moesten natuurlijk nog een dag.

De volgende ochtend stonden we extra vroeg op voor een zonsopgang, helaas was deze niet goed te zien door de bewolking en doken we nog even terug ons bed in voor het laatste uurtje, waarne we werden verwelkomt door een heerlijk ontbijt.
Klaar om de veel belovende flamingo’s te spotten en een duik te nemen in een natuurlijk modderbad. De flamingo’s stonden in grote groepen in het water en maakten af en toe een ronde door de lucht. En toen, spring! Hop de boot uit en ons insmeren met klei- achtige modder… brrr! Na nog één smakelijke lunch was het dan toch echt tijd om te gaan… met het bootje terug aan land om daar weer in de taxi te stappen, nog 4 uur te gaan en we zijn weer lekker thuis!

Jullie kunnen wel stellen dat ik ontzettend genoten heb van dit heerlijke weekend en ik hoop jullie van mijn verhaal!

Tot snel allemaal, Liefsss!

Fietsen in Nickerie

Met het bootje naar de lodges